Μια ματιά στην Πρέμιερ Λιγκ της νέας σεζόν

Ήρθε η αγαπημένη μας εποχή του χρόνου. Η εποχή που ξεκινάνε τα πρωταθλήματα,εθνικά και ευρωπαικά, και θα χορτάσουμε να βλέπουμε μπάλα γιατι τόσο καιρό μας έλειψε. Μπροστά μας έχουμε την πιο ιδιαίτερη σεζόν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η σεζόν ξεκινάει Σεπτέμβριο αλλα πρέπει να τελειώσει όπως θα τέλειωνε κάθε φυσιολογική χρονιά. Οπότε έχουμε πολλούς και μαζεμένους αγώνες. Ροτέισον πιο ανοιχτό και οτι άλλο συνεπάγεται. Πάμε να ρίξουμε μια ματιά στις ομάδες μαζί με κάποιες σκέψεις και κάποια μακροχρόνια στο τέλος

Λίβερπουλ:
Σεζόν όνειρο πέρσι. Μέχρι την 25η αγωνιστική,είχε τη καλύτερη σεζόν στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα από πάντα.Δεν είχε ξαναγίνει αυτό.Περιττό να πούμε οτι υπερέβαλλε εαυτόν,γιατί αλλιώς δεν θα ήταν εφικτό αυτο. Στο μεταγραφικό παζάρι απλά μπάλωσε μια τρύπα στο αριστερό ακρο της άμυνας με τον Τσιμίκα. η βασική της 11αδα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο καμία άλλη οπότε το κυριότερο ζήτημα της είναι να έχει αλλαγές από τον πάγκο. Για παράδειγμα μια εναλλακτική που θα ξεκουράζει Σαλάχ ή Μανέ. Υπάρχουν φήμες για Τιάγκο που σχετίζονται με το αν φύγει ο Βαϊνάλντουμ. Μαζί με την Σίτι θα κοντραριστούν για το πρωτάθλημα ξανά. Είναι σε ένα διαφορετικό επίπεδο σε σχέση με τις υπόλοιπες όσον αφορά τα ρόστερ αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι στους πάγκους. Πεπ και Κλοπ είναι προπονητές με βαριά βιογραφικά.

Σίτι:
Ακριβώς αντίθετη η πορεία της σε σχέση με την Λίβερπουλ. Αυτή αδίκησε τον εαυτό της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Σαουθάμπτον-Σίτι 1-0 προς το τέλος του πρωταθλήματος. Η Σίτι σφυροκοπούσε,έφτιαχνε ένα κάρο ευκαιρίες,γκολ δεν έμπαινε,και ακόμα χειρότερα,έφαγε και ένα από λάθος της. Έτσι πήγε η χρονιά της. Εξαιρετικό ποδόσφαιρο αλλα έδειχνε να της λείπει κάτι με τόσα δικά της ματς που σκόνταψε. Από μεταγραφές πήρε Άκε για να μπαλώσει την τρύπα στα στόπερ,που πέρα απο του Λαπόρτ,οι υπόλοιποι που έπαιξαν στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς,είναι κάκιστοι με τη γκάφα στο αίμα τους,ή στην περίπτωση του Φερναντίνιο,απλά έχουν γεράσει. Πήρε επίσης τον Φεράν Τόρες απο Βαλένθια και τώρα ακούγεται για Κουλιμπαλί. Ήδη είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο οπότε αν πάρει και τον Κουλιμπαλί,ποιός την πιάνει.

Τσέλσι:
Άνετα η πρωταγωνίστρια στο μεταγραφικό παζάρι. Μόνο εμένα δεν πήρε. Της ήρθε κουτί η πανδημία γιατι πέρσι πούλησε Αζάρ και Μοράτα για πολλά λεφτά,ήρθε το μεταγραφικό μπαν και τώρα σκορπάει αυτά τα λεφτά αλλά με τιμές πανδημίας. Δεν υπήρχε περίπτωση να έπαιρνε Τσίλγουελ,Βέρνερ,Ζιγιές,Χάβερτζ κτλ με αυτά τα λεφτά. Θα πήγαινε αρκετά πιο ακριβά. Ανέβηκε σίγουρα επίπεδο. Τώρα μένει να δούμε αν καταφέρουν να εναρμονιστούν όλοι όσοι ήρθαν και φυσικά να δούμε αν ο Λάμπαρντ είναι προπονητής αυτού του επιπέδου. Πέρσι δεν υπήρχαν προσδοκίες,ενώ φέτος υπάρχουν. Από θέμα ρόστερ είναι σίγουρα η τρίτη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Μάντεστερ Γιουνάιτεντ:
Ο δόκτωρ Τζέκιλ και ο μίστερ Χάιντ ήταν πέρσι. Στο πρώτο μισό δεν υπήρχε καν η προοπτική της Ευρώπης και στο δεύτερο μισό έκανε πρωταθλητισμό. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξαν και οι τραυματισμοί που είχε στην αρχή,ο Ράσφορντ πχ έπαιζε με πρόβλημα για καιρό και φυσικά η έλευση του Φερνάντεζ έδωσε νέα πνοή. Δείχνει να είναι ηγετικός χαρακτήρας και πήρε τις ευθύνες απο Ράσφορντ και Μαρσιάλ. Εαν δεν έκαναν κάτι αυτοί οι δυο στο πρώτο μισό,η Γιουνάιτεντ δεν παίζει να κέρδιζε ενω μετά,δεν έπεφτε όλο το βάρος σε αυτούς. Ενισχύθηκε με τον Φαν ντε Μπεκ από τον Άγιαξ που έβγαλε μάτια με την τρελή πορεία του Αίαντα. Επιπλέον επέστρεψε ο Χέντερσον που έκανε απίστευτη χρονιά με Σέφιλντ πέρσι. Ίσως να αξίζει να είναι και μπροστά απο Ντε Χέα στην ιεραρχία. Στόχος η τετράδα αλλά τα πράγματα θα είναι δύσκολα γιατι οτι έκανε πέρσι,το κατάφερε με την ίδια 11αδα. Βοήθησε το ότι στο Γιουρόπα Λιγκ την έπαιρνε να ξεκουράζει παίχτες. Φέτος θα είναι αλλιώς με το Τσάμπιονς Λιγκ.

Λέστερ:
Η ομάδα που αδίκησε περισσότερο απο κάθε άλλη τον εαυτό της.Το ακριβώς αντίθετο απο την Γιουνάιτεντ. Το Τσάπιονς Λιγκ ήταν δικό της και κατάφερε να το χάσει με ένα απίστευτο ντεφορμάρισμα. Ηταν και άτυχη γιατί έχασε Ρικάρντο Περέιρα και Μάντισον με τραυματισμούς κα φυσικά δεν υπήρχαν ισάξιοι αντικαταστάτες. Φέτος με Ευρώπη και τον πάγκο να μην είναι γεμάτος,ίσως συναντήσει προβλήματα. Από μεταγραφές,έχασε τον Τσίλγουελ και τον αντικατέστησε με τον Καστάν που μπορεί να πάιξει και τις δυο πλευρές, απο την Αταλάντα. Εάν ο Βάρντι συνεχίσει να αψηφά το χρόνο,έχει ελπίδες για κάτι. Αν ο Βάρντι δεν το κάνει,δυσκόλα τα πράγματα γιατί οι υπόλοιποι δεν μπορούν να δώσουν τα γκολ του..

Τότεναμ:
Ομάδα με αρκετό ταλέντο που πρέπει να χτυπάει τετράδα στη θεωρία αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Έφτασε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ το 18/19 και εκεί έδειξε να σβήνει και σαν να μην έφτανε αυτό,να βγαίνουν στην επιφάνεια και προβλήματα με γκρίνιες,απόλυση προπονητή κτλ. Ήρθε ο Μουρίνιο ο οποιός απλά τα έκρυψε κάτω από το χαλί στην αρχή. Ο Ζοσέ είναι ένας προπονητής που επικεντρώνεται στο αποτέλεσμα. Αυτό έχει ως συνέπεια αρκετές απο τις ομάδες του να μην παίζουν και το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο αλλά και το να υπάρχει κούραση γιατί κυνηγάει και άλλους τίτλους. Η Τότεναμ έχει τεράστιο θέμα με την ανομβρία τίτλων οπότε σίγουρα θα δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα σε κύπελλα και Γιουρόπα Λιγκ απο οτι θα έκαναν οι ανταγωνιστές του και σε αυτό ποντάρω οτι ίσως δεν τα πάει τόσο καλά στο πρωτάθλημα.

Γουλβς:
Ίσως η πιο σκληροτράχηλη ομάδα του πρωταθλήματος. Για να την κερδίσεις,πρέπει να φτύσεις αίμα. Το πρόβλημα της είναι οτι δεν υπάρχουν αντάξιες εναλλακτικές στον πάγκο.Αλλιώς ίσως χτυπούσε την πόρτα της τετράδας. Μεταγραφικά,έχασε τον Ντόχερτι,ο οποίος ήταν σημαντικότατο γρανάζι σαν επιθετικό μπακ χαφ που πατούσε περιοχή και σαν να μην έφτανε αυτό,έχασε και το αριστερό μπακ χαφ με τραυματισμό για αρκετό καιρό. Δυο σημαντικοί παίχτες στο σύστημα της. Μεταγραφικά πήρε έναν αριστερό στόπερ απο την Λυών που μπορεί να παιξεί και αριστερό μπακ με αμυντικές διαθέσεις και ένα φορ μεγάλο ταλέντο,που δύσκολα θα βοηθήσει απο τώρα.Περισσοτερο για το μέλλον.

Άρσεναλ:
Δείχνει να μπαίνει στο σωστό δρόμο με την έλευση Αρτέτα. Σε μια χαμένη χρονιά κατέληξε να παίρνει το κύπελλο απέναντι σε Σίτι και Τσέλσι στον ημιτελικό και τελικό αντίστοιχα. Αμυντικά έφτιαξε με Αρτέτα απο πέρσι και φέτος απέκτησε και στόπερ με 26μ απο την Λιλ. Μπροστά υπάρχει ταλέντο και πρόσθεσε τον Γουίλιαν που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά σίγουρα κάτι θα προσφέρει.Επίσης θα κρατήσει τον Θεμπάγιος που ήταν δανεικός απο την Ρεάλ. Εάν ο Ομπαμεγιάνγκ συνεχίσει στο ίδιο επίπεδο,μπορεί να χτυπήσει την πόρτα της τετράδας με αξιώσεις. Αν δεν το κάνει,θα ισχύσει οτι και με την Λέστερ και τον Βάρντι. Οι υπόλοιποι δεν είναι σε θέση να προσφέρουν οτι ο Όμπα.

Σέφιλντ Γιουνάιτεντ:
Η μεγάλη έκπληξη της περσινής χρονιάς. Ρόστερ που έχει με διαφορά την χειρότερη επιθετική γραμμή στο πρωτάθλημα και κατάφερε να διεκδικεί και έξοδο στην Ευρώπη. Καθαρά ομάδα προπονητή με το απίστευτο τακτικό τρικ,τα στόπερ της να κάνουν οβερλάπ. Θεωρητικά θα έπρεπε να μην λειτουργεί αυτό αλλά πρακτικά δούλεψε. Έχασε τον Χέντερσον και τον αντικατέστησε με τον Ράμσντειλ απο την Μπόρνμουθ,ο οποιός δεν είναι ίδου επιπέδου,φυσικα.. Αυτή ήταν η μοναδική μεγάλη κίνηση. Οι υπόλοιπες είναι μικροκινήσεις. Δύσκολα να επαναλάβει την περσινή σεζόν,αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Μπέρνλι:
Βρετανική ομάδα άλλης εποχής. Καλύτερα να κάνεις πέναλτι παρά να της δώσεις κόρνερ. Τύφλα να χει ο Ντένις Ρόντμαν,με αυτά που γίνονται στα επιθετικά κόρνερ της Μπέρνλι. Όσο υπάρχει ο Ντάις,η Μπέρνλι θα ειναι σφιχτή ομάδα που θα καταφέρνει να μην κινδυνεύει κλέβοντας τα ματσάκια. Μεταγραφικά δεν εχει κάνει κάτι.

Σαουθάμπτον:
Εκεί που έλεγες οτι βαράει διάλυση μετά το 0-9,ήρθε μια τρελή αντεπίθεση που παραλίγο να την βάλει και στην πρώτη δεκάδα. Σκληρή ομάδα που πρεσάρει χωρίς έλεος και παράγει ποδόσφαιρο.Της λείπει η ποιότητα σε κάποιες φάσεις,αλλιώς θα ήταν ψηλότερα. Όσο ο Ίνγκς θα είναι υγιής,δεν θα κινδυνέψει. Μόνο ψηλότερα μπορεί να κοιτάει Μεταγραφικά,έχασε τον Χόιμπεργκ και απέκτησε μόνιμα τον Γουόκερ Πιτερς που έπαιζε πέρσι εκεί και ένα στόπερ απο την Βαγιαδολίδ. Υπάρχει καιρός ακόμα για να δούμε τι άλλο θα κάνει. Μπαίνει φορτσάτη στη νέα σεζόν,με το πως έκλεισε την προηγούμενη.

Έβερτον:
Μια ομάδα που σκορπούσε αλόγιστα αλλά χωρις κανένα πλάνο. Παίχτες έρχονταν και δεν έπιαναν. Φέτος,εκτός απο τον εξαιρετικό προπονητή,φαίνεται οτι έκανε και εξαιρετικές κινήσεις,τουλάχιστον στη θεωρία. Ντουκουρέ και Άλλαν έρχονται για να καλύψουν ενα τεράστιο κενό στα χαφ και εκτός αυτών,έκλεισε και τον Χάμες Ροντρίγκεζ. Παίχτης πολύ πάνω απο το επίπεδο της ομάδας. Εάν υπήρχε και ένα φορ με εύκολο γκολ,θα μπορούσε να χτυπήσει πολύ υψηλές θέσεις,αρκεί να μην βγάλει πάλι τις γνωστές παθογένειες.

Νιουκάστλ:
Πέρσι είδαμε με απίστευτη ανωμαλία με αυτή την ομάδα. Οι επιθετικοί της δεν μπορούσαν να κάνουν την δουλεία τους αλλά κατάφερνε και έβρισκε γκολ απο όλους τους άλλους συνέχεια. Ειδικά από τους αμυντικούς της. Φέτος,λογικά,θα λύσει αυτό το πρόβλημα με την έλευση των Φρέιζερ και Γουίλσον από την Μπόρνμουθ. Ο πρώτος θα χρειαστεί λίγο χρόνο γιατί τα είχε σπάσει με την πρώην ομάδα του και δεν έχει ρυθμό εδώ και μήνες. Εκτός αυτών,πήρε και Τζαμάλ Λιούις από Νόριτς,που τον ήθελε και η Λίβερπουλ, και Χέντρικ απο Μπέρνλι. Ενισχύθηκε κατά πολύ,δηλαδή.

Κρίσταλ Πάλας:
Εδώ πάμε σε ένα φαινόμενο,το οποιό κανείς δεν ξέρει πως καταφέρνει και μένει στην κατηγορία. Υπάρχουν στιγμές που χτυπάει όλα τα ματς και μετά κάτι άλλες που ούτε ομάδα παίδωνν δεν θα κέρδιζε. Τεράστιο θέμα στο γκολ εδώ και αρκετά χρόνια. Φέτος πήρε τον Έζε απο ΚΠΡ και τον Μπατσουαγί δανεικό απο Τσέλσι μήπως και βρει λύση σε αυτό το πρόβλημα. Επίσης έκλεισε έναν 19αχρονο δεξί μπακ απο Γουέστ Μπρομ.

Μπράιτον:
Αν κάποιος θέλει να παρομοιάσει την Μπράιτον με κάποια άλλη ομάδα,θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει σαν μια φτωχή Σίτι. Παιχνίδι απο την άμυνα,κατοχή κτλ αλλά η ποιότητα των παιχτών της,της δημιουργεί πρόβλημα στην τελική ενέργεια. Οι πιο σημαντικές της μεταγραφές είναι ο Φελτμαν απο τον Άγιαξ και ο Λαλλάνα ελεύθερος απο την Λίβερπουλ. Δύσκολα να σωθεί από νωρίς οπότε κάπου εκεί γύρω θα βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Είναι σαν να βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό της με το παιχνίδι της γιατί έρχεται η κάθε Μπέρνλι,κλείνεται πίσω και με ένα στημένο ή αντεπίθεση βάζει το γκολ και άντε άνοιξε την μετά.

Γουέστ Χαμ:
Ίσως η πιο αυτοκαταστροφική ομάδα στο πρωτάθλημα. Πως γίνεται ομάδα με Αλέρ που έβγαζε μάτια στην Άιντραχτ,με Φελίπε Άντερσον,με Γιαρμολένκο κτλ και να μην μπορεί να απομακρυνθεί απο την ζώνη του υποβιβασμού και να παίζει και μπαλάρα. Συνεχιζει να μην καταφέρνει κανένα απο τα δυο. Μακριά και αγαπημένοι απο μένα. Μεταγραφικά δεν έκανε κάτι εκτός του να κρατήσει τον Σούτσεκ, οπότε άλλη μια χρονιά γεμάτη μιζέρια είναι προ των πυλών όπως φαίνεται.

Άστον Βίλα:
Κατάφερε να σωθεί για ένα βαθμό με ηρωική αντεπίθεση. Πρώτο βήμα για την σωτηρία ήταν οτι σοβαρεύτηκε αμυντικά μετά την επανεκίνηση του πρωταθλήματος. Πριν απο αυτή ήταν μια αθλιότητα αμυντικά. Σαν να είχες πάρει 11 αγνώστους και τους έβαλες να παίξουν μαζί για πρώτη φορά. Επιθετικά είχε πρόβλημα στο γκολ γιατί όλοι τους εκτός του Γκρίλις ήταν λίγοι. Φέτος,πήρε το φορ της Μπρεντφορντ που πέρσι είχε 26 γκολ στην Τσάμπιονσιπ. Αν καταφέρει και βοηθήσει ουσιαστικά τον Γκρίλις,η Βίλα έχει ελπίδες για σωτηρία,λιγότερο αγχωτική απο πέρσι. Ο Γκρίλις έμοιαζε να παλεύει μόνος όλη τη σεζόν.

Λιντς:
Άνετα η ομάδα με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το τι θα κάνει. Εξαιρετικός και ιδιόμορφος προπονητής. Δεν τον λένε Τρελό χωρίς λόγο. Προπονητής που έχει εμπνεύσει αρκετούς άλλους μοντέρνους,όπως ο Γκουαρντιόλα. Στο θέμα της ανάλυσης αντιπάλου,ίσως να μην υπάρχει καλύτερος. Χαρακτηριστικό το σκηνικό με την Ντάρμπι του Λάμπαρντ που είχε στείλει κατασκόπους και είχε φτιάξει ολόκληρο τόμο. Πρέσινγκ,άμυνα με τρεις και ποδόσφαιρο χώρου τα ατού του Τρελού.. Μεταγραφικά ξεχωρίζει η προσθήκη του φορ Ροντρίγκο απο την Βαλένθια και του στόπερ Κοχ από την Φράιμπουργκ.

Γουέστ Μπρομ:
Διαχρονικά ομάδα ασανσέρ που δύσκολα να αλλάξει φέτος αυτό.Ο Μπίλιτς έδειξε καλό έργο στο προηγούμενο πέρασμα του απο την Πρέμιερ λιγκ αλλά για μικρό διάστημα. Μετά βγήκαν οι παθογένειες της Γουεστ Χαμ και μαζί με την φυγή Παγιέ,οδηγήθηκε στην απόλυση. Τώρα θα έχει σίγουρα χειρότερο ρόστερ από τότε. Το μόνο θετικό είναι οτι κατάφερε να κρατήσει δυο σημαντικά επιθετικά της γρανάζια,τον Περέιρα και τον Ντιανγκανά. Δύσκολα τα πράγματα φέτος.

Φούλαμ:
Στο προηγούμενο της πέρασμα ξόδεψε αλόγιστα και το μόνο που κατάφερε ήταν να πέσει αμαχητί. Τώρα δείχνει ένα πιο σοβαρό πρόσωπο τόσο σε στυλ παιχνιδιού,είναι πιο ρεαλιστικό και λιγότερο ανοιχτό,αλλά και σε δαπάνες. Λιγότερες κινήσεις που θα μπουν κατευθείαν στην 11αδα οπότε και δεν υπάρχουν τόσα προβλήματα χημείας. Σημαντικός παράγοντας σε οτι καταφέρει θα είναι ο Μίτροβιτς. Παίκτης επιπέδου Πρέμιερ Λιγκ.Το ζήτημα θα είναι να του προσφέρει το κατάλληλο σέρβις οι υπόλοιποι..

Και κάποιες σκέψεις για μακροχρόνια.
Αυτά με τις μικρότερες αποδόσες πρώτα:
Σίτι και Λίβερπουλ πρώτη δυάδα.Η Σίτι πιστεύω οτι θα το κατακτήσει φέτος γιατι έχει ξανά αυτή τη δίψα. Το έχασε πέρσι και θα θέλει να απαντήσει. Το να μην μπλέξεις με αυτό όμως,δηλαδή να μην σε νοιάζει ποιά θα βγει πρώτη και ποια δεύτερη,δίνει 1.70.

Σίτι περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα 1,44. Δεν νομίζω οτι μπορεί να την απειλήσει κάποια άλλη.Χαλαρά θα βγεί και αυτό όπως μαρτυρά και η απόδοση.

Καλύτερος νεοφώτιστος Λιντς στο 1.55.. Καθαρά και μόνο λόγω προπονητή.
Και τώρα,σε κάποιες πιο ρισκαδόρικες.

Ντε Μπρόιν πρώτος στις ασσίστ 2.0.. Είναι σε μια κλάση μόνος του,αρκει να μείνει υγιής. Ο κύριος δημιουργός της καλύτερης επίθεσης στο πρωτάθλημα. Απλά απολαυστικός.

Σαλάχ πρώτος σκόρερ της Λίβερπουλ. Είναι ο παίχτης που παίρνει τις περισσότερες προσπάθειες και αυτός που κάθεται πιο ψηλά στο γήπεδο. Επίσης,υπάρχει το ενδεχόμενο ο Κλοπ να δοκιμάσει και το 4231 και σε αυτό το σενάριο,ο Σαλάχ θα είναι αυτός στην κορυφή. Το δοκίμασε και στο σούπερ καπ με Άρσεναλ.

Σαουθάμπτον να βγει στην πρώτη 10αδα στο 2.60. Εδώ υπάρχει ο κίνδυνος μήπως χτυπήσει ο Ινγκς που γενικά είναι επιρρεπής στους τραυματισμούς. Πέρσι,έδειξε να το έχει αφήσει πίσω του αυτό,βέβαια.

Βέρνερ όβερ 19.5 γκολ στο 2.50. Τον πιστευώ αρκετά φέτος. Η Τσέλσι έχει φτιάξει μια εξαιρετική επιθετική γραμμή και εκτός αυτού,ίσως να είναι και ο εκτελεστής των πέναλτι,όταν δεν παίζει ο Ζορζίνιο,τούλαχιστον.
Στο ίδιο μήκος κύματος με το προηγούμενο και αυτό. Βέρνερ για πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Αρκετά πιο φιλόδοξο,βέβαια. 12 απόδοση και παίζει μεγάλο ρόλο αυτό.Αν ήταν 8-9,δεν θα μου χτύπαγε στο μάτι..

Και τέλος,Έβερτον να τερματίσει στην 6αδα με 5.5 απόδοση.

Γενικα,στα μακροχρονια θες και τύχη και ειδικά φέτος με αυτη την χρονιά που έχουμε μπροστά μας.Οι παίχτες ίσως βγάλουν τραυματισμούς,κουρασή κτλ. Αυτό μπορεί να μας πληγώσει αλλά και να μας οφελήσει.Μόνο ο χρόνος θα δείξει.

Καλή χρονιά να έχουμε..!!